Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

Τι έμαθα από το G-20


Δεν περίμενα να υπάρξει κάποια «συμφωνία» από την σύνοδο των 20 μεγαλύτερων οικονομιών του πλανήτη. Εξ άλλου τι κοινή πολιτική να βγάλουν η Ρωσία, η Κίνα, η Αργεντινή, η Σαουδική Αραβία οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαϊκές χώρες; Μιλούσαν ποτέ την ίδια γλώσσα; Ή έχουν τα ίδια μυαλά; Εδώ ούτε οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να έχουν ενιαία πολιτική.

Να με συγχωρήσετε, αλλά εγώ σε αυτή την ασυμφωνία βλέπω και αρνητικές επιπτώσεις αλλά και θετικές. Οι αρνητικές επιπτώσεις είναι ότι χωρίς συνεννόηση και χωρίς ενιαία στρατηγική σε οικονομικά μέτρα, η πορεία της ύφεσης να είναι πιο ανεξέλεγκτη και επώδυνη. Οι θετικές επιπτώσεις είναι ότι γλυτώσαμε για την ώρα κάποια διεθνιστικό ζουρλομανδύα που μόνο καταπίεση και ανελευθερία θα έφερνε. Τα κράτη είναι εγωιστικά και κοιτάνε το συμφέρον τους. Προσωπικά, εγώ το προτιμώ αυτό, από την εθελούσια υποταγή σε κοινές γραφειοκρατικές επιταγές.

Μία άλλη ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: Οι μέχρι τώρα πλούσιες χώρες μάλλον δεν έχουν λεφτά να δανείζουν τις φτωχότερες, μέσω Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Να προβλέψουμε την άνοδο της Κίνας και της Σαουδικής Αραβίας; Ή θα συνεχίσουν να δανείζουν αυτούς με τους οποίου έχουν εμπορικές συναλλάγές;

Κατά τα λοιπά, όποιος φύτεψε βελανιδιές φέτος, σε …100 ή 200 χρόνια θα έχει δικό του αυτό το τοπίο.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ θετικό να είναι κανείς φέρελπις, αλλά σε 100 ή 200 χρόνια μάλλον...εμείς θα είμαστε μέρος του τοπίου!

Ανώνυμος είπε...

Μα υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να είσαι μέρος του τοπίου; Κάτι σαν μετεμψύχωση σε βελανιδιά…(αν σε αφήσουν να φυτέψεις μία εκεί που θα φυτέψουν εσένα…)