Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009

Από άλλη διάσταση


Το μυαλό μου είναι αλλού. Η αγορά και οι καιροί δύσκολοι… Και οι ανθρώπινοι εγωισμοί, συνηθισμένοι στις παλιές τους συνήθειες είτε αρνούνται να καταλάβουν ότι κάτι έχει αλλάξει, είτε μην έχοντας τίποτα να χάσουν συνεχίζουν την τακτική του ψέματος στις σκοτεινές γωνιές της ύπαρξής τους.

Αυτοί που παρίσταναν τόσα χρόνια τους σοβαρούς και αξιόλογους, εξ’ άλλου δεν έχουν τίποτα να χάσουν, ξέροντας ότι η άλλη πλευρά δεν θέλει να τους κολλήσει στον τοίχο, και συνεχίζουν να διαχέουν δηλητήριο και δυσοσμία πιστεύοντας ότι κάτι έχουν να κερδίσουν.

Σας διαβεβαιώνω ότι τίποτα από όλα αυτά δεν έχει σχέση με το νησί. Είναι από άλλη διάσταση, από άλλη ζωή, άλλη ψευδαίσθηση πραγματικότητας. Χμμ… τι κρίμα να κωλύεσαι να εκφραστείς ελεύθερα στο διαδίκτυο…

Να με συγχωρέσετε, είμαι σκασμένος με άλλα θέματα, αλλά, για να χρησιμοποιήσω την γλώσσα φίλου σχολιαστή, πιστεύω ότι, στο τέλος, θα υπερισχύσει το …Φως

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Να μην σκας, δεν αξίζει, αλλά αν ήξερα ποιός σε στενοχώρησε θα τον κολλούσα εγώ στον τοίχο.

Ανώνυμος είπε...

Oi! cheer up Bryan.
Always look on the bright side of life.

Omar Khayyam είπε...

“Drink wine…this is life eternal;
this is all that youth will give you.
It is the season for wine, roses and drunken friends.
Be happy for this moment; this moment is your life….”

Ανώνυμος είπε...

Τι να καταλάβουμε? Κάτι σε τρώει, καλά ξεμπερδέματα

En' Tino είπε...

Αμμοδύτη έδω που ταξιδεύω να δεις δυσκολίες(Σερβία τώρα μετά από FYROM), όταν βγεις έξω από το Beograd,Novi Sad & Nis βλέπες την άλλη πλευρά της ζωής. Φτώχια κι άγιος ο θεός. Η ισοτιμία του τοπικού νομίσματος με το ευρό είναι σαν καρδιογράφημα και παίζει με τα νεύρα μας και ο κόσμος αγοράζει μόνο τα απαρέτητα, εκτώς βέβαια από τους λίγους μιας και εδώ δεν είναι ισχυρή η μεσαία τάξη.

Ο νοών...νοείτω είπε...

Μαζεύτηκαν πολλά.
Τα καταλαβαίνουν και τα νοιώθουν όσοι νοιάζονται.
Και όσοι νοιάζονται κουβαλάνε και τα βάρη των υπολοίπων.
Προστίθενται στα καθημερινά προσωπικά προβλήματα, και διογκώνουν τα συναισθήματα απαισιοδοξίας, και προσθέτουν βάρος στην κίνηση, εσωτερική και εξωτερική.
Ανεβαίνει ο θυμός ψηλά, διότι δεν λειτουργούν τα συγκοινωνούντα δοχεία.
Χρειάζεται λίγο αποστασιοποίηση για να επέλθει ισσοροπία. Ανάκτηση δυνάμεων και προσπάθεια διαφορετικής θέασης.
Δύσκολα πράγματα όχι μόνο για σένα, που αντικρύζεις εικόνες που εμείς απλά ονειρευόμαστε στα γκρίζα πόλη.

Είμαι και εγώ κουρασμένος, για αυτό αποφάσισα να φεύγω από το μαγαζί κατά τις 16:00.
Παραμένει η σύνροφός μου, η οποία έρχεται πιο αργά.
Πηγαίνω σπίτι, αλλάζω, και ξεκινάω εργασίες εκτόνωσης. Ασχολόυμαι λίγο με τον κήπο, κάνω κάτι μερεμέτια στο σπίτι, βγάζω βόλτα τα σκυλάκια μου, και μετά ένα καλό μπάνιο.
Ένας χυμός, θέα του κήπου, καθάρισμα των πολλών σκέψεων, και ένα βιβλίο που με ταξιδεύει.
Κάθε φορά και άλλος ναυτίλος χαράσει πορεία.

Οι εναλλαγές λύπης με χαρά, αγωνίας με ηρεμία, δικαίωσης με διάψευση, προσμονή με άφιξη, είναι κομμάτι της ζωής μας.
Η φροντίδα του εαυτού μας είναι η πρόληψη πολλών ασθενειών, εσωτερικών και εξωτερικών.
Πρώτιστη δε, να μην κλείνουμε ποτέ τα παντζούρια και να μην τραβάμε τις κουρτίνες.
Ανοικτά και κατάματα πάντα.
Δεν γυρίζουμε την πλάτη στην μάγισσα νομίζοντας ότι αγνοώντας την θα εξαφανιστεί.

Ανώνυμος είπε...

Διάολε, και 'γω έτσι αισθάνομαι, 2 μήνες τώρα.
Κατά βάθος ξέρω τι θα με κάνει ευτυχισμένο, αλλά φοβάμαι να το κυνηγήσω.

Ο νοών...νοείτω είπε...

Φίλε ανώνυμε 3.41 μμ,
Ο φόβος είναι το πρώτο πράγμα που έντεχνα εγκαθίσταται μέσα μας.
Και φόβος είναι το άγνωστο.
Το άγνωστο αποτέλεσμα του εάν αυτό που θα κάνουμε είναι σωστό ή όχι, εάν θα είναι για καλύτερα ή χειρότερα.
Όταν γνωρίζεις, και όχι απλά ξέρεις, σημαίνει ότι το έχεις σκεφτεί, το έχεις εξετάσει διεξοδικά και έχεις καταλήξει τι δεν πάει καλά.
Μα εάν γνωρίζεις τι δεν πάει καλά, τότε δεν εξαρτάσαι από τους άλλους, αλλά από εσένα.
Διάβασε όσες περισσότερες φορές μπορείς το σχόλιό σου.
Ίσως σου δώσει την αυτοπεποίθηση που χρειάζεσαι για να μην φοβάσαι την ευτυχία όπως εσύ την ορίζεις.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε νοών νοείτω, σ' ευχαριστώ ...

Ο νοών...νοείτω είπε...

Φίλε ανώνυμε να είσαι πάντα καλά.
Γιατί δυνατός είσαι, αρκεί να το δεις.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμοι κι επώνυμοι κανένας σας δεν έχει δίκιο.
Όσο ψάχεστε ή φιλοσοφείτε τόσο και απομακρύνεστε απο τη λύση.
Μιά λέξη και μόνο κυβερνάει ετούτο το τόπο "ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ" .
Χίλια πτυχία νάχεις και μεταπτυχιακά και ξένες γλώσσες και τρέχα γύρευε, αν είσαι δειλός, τόχασες το παιχνίδι.

αμμοδύτης είπε...

Ανώνυμε 10.41, από μακριά τίποτα δεν αξίζει, αλλά όταν είσαι μέσα στον χωρό γίνεται αυτοσκοπός

Εν τάξει Omar Khayam αλλά έχει και ταρκουνήματα η βόλτα...

En'Tino, τα Βαλκάνια περνουν φτώχειες... και η Ελλάδα, αν δεν είχε τα εμβάσματα τις επιδοτήσεις και το ..ξέπλυμμα.

Νοών...νοείτω, θα σου θυμίσω το Koyaanisqatsi (Life out of Balance). Από αυτό δεν πάσχουμε καμιά φορά;

Ανώνυμε 5.56, σίγουρα μόνο με υπέρμετρο θράσος υπάρχει η Ελλάδα, ή μάλλον αυτοί που παριστάνουν τους πολιτικούς της. Τι να κάνουμε οι υπόλοιποι; Ένοπλη εξέγερση; Ή παραμύθια για να ξεχνιόμαστε;

Ο νοών...νοείτω είπε...

Φίλε αμμοδύτη,
Από αυτό πάσχουμε, γιατί πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι.
Φίλε ανώνυμε 5.56,
Δεν έχεις άδικο για το θράσσος, αλλά έχεις άδικο για το εάν πρέπει να ψαχνόμαστε.
Η γενναιότητα που απαιτείται για να αντιμετωπίσεις τον θρασύ, δεν πηγάζει από τα πτύχία ούτε και από τα μεταπτυχιακά.
Πηγάζει από την σιγουριά που έχεις μέσα σου να τον αντιμετωπίσεις κατά πρόσωπο, αυτόν και τις επιθέσεις του.
Κανένα πτυχίο δεν σου δίνει αυτήν τη σιγουριά.
Τα πτυχία δεν σου διώχνουν τον φόβο και δειλία, παρά μόνον σου εξασφαλίζουν την ποιότητα ζωής που έχεις επιλέξει.
Μόνον εάν καταλάβεις ποιον έχεις να αντιμετωπίσεις και πως λειτουργεί, υπάρχει και πιθανότητα
να αντιπαρατεθείς.
Δεν φθάνει να είσαι γενναίος.
Πρέπει να ξέρεις πότε και πως να πολεμήσεις.

Artanis είπε...

Πω, πω, έχασα πολλές αναρτήσεις...Τρέχω να προλάβω...
Καλημέρα απο ΝΖ...