Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Αγγειοπλαστική στην Αετοφωλιά


Φέτος τον Αύγουστο έγιναν τα εγκαίνια του Μουσείου Παραδοσιακής Κεραμικής στην Αετοφωλιά. Σ’ένα παραδοσιακό τηνιακό σπίτι που μετατράπηκε σε μουσείο εκθέτονται δείγματα αγγειοπλαστικής, κυρίως ντόπιων δημιουργών.


Όμως ο Σύλλογος της Αετοφωλιάς δεν σταμάτησε μόνο εκεί. Έχτισαν καινούργιο καμίνι με την βοήθεια του συντοπίτη τους Ιωάννη Εξιλζέ το οποίο και λειτούργησαν την περίοδο των εγκαινίων.


Το ερχόμενο Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου στις 11 το πρωί το καμίνι θα ανάψει και θα ψήσει ξανά τα καινούργια κεραμεικά που πλάστηκαν τον τελευταίο μήνα στο εργαστήρι του χωριού.



Όσοι μένετε ή βρίσκεστε στην Τήνο αξίζει μια βόλτα προς την Αετοφωλιά όπου θα αναβιώσει αυτή η παλιά τέχνη.


8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θα έπρεπε όμως, να υπήρχε τουλάχιστον και κάποια έστω ελάχιστη μνεία για τον εμπνευστή και πρωτοπόρο της ιδέας αυτού του μουσείου, του οποίου ο μόχθος και το όραμα αποσιωπήθηκαν εντέχνως, τόσο στα εγκαίνια όσο και στην συνέχεια.

Είναι χαρακτηριστικό της φυλής μας, να παίρνουν τα εύσημα, εκείνοι που εμπλέκονται στην υλοποίηση ιδεών μόνον όταν έχει εξασφαλιστεί η επιτυχία τους και μάλιστα στα τελευταία στάδια.

Στην επαναστατημένη, αλλά και την μετεπαναστατική Ελλάδα δεν την γλύτωσε κανείς αγωνιστής, θα την γλύτωνε στην Αετοφωλιά ο Λιζάρδης...;

aerial είπε...

Ανώνυμε 11:32, δεν γνωρίζω αν έγινε ή όχι κάποια ξεχωριστή αναφορά στον κ.Λιζάρδη στα εγκαίνια του μουσείου, πάντως μέσα στο ίδιο το μουσείο το όνομά του είναι αναγραμμένο 2 φορές μεταξύ των άλλων συντελεστών.

Όσο για την παρούσα ανάρτηση, περιορίστηκα στην αναφορά του καμινιού και του κ.Εξιλζέ λόγω της φωτογραφίας που έχω τραβήξει δείχνοντάς τον "επί τω έργω".

Ανώνυμος είπε...

Καμμία αντίρρηση, σε ό,τι αφορά την καθ' όλα άψογη ανάρτησή σου, αλλά και την ζωντανή επίδειξη κατά την διάρκεια των εγκαινίων.

Απλώς, ανέφερα αυτό το κάτι που θεώρησα ότι έλειπε και που αν υπήρχε θα ήταν όλα καλύτερα, κατά την γνώμη μου πάντα.

αμμοδύτης είπε...

όλοι συνέβαλαν, εγώ ωστοσο πέρα από όλους τους Αητοφωλιανούς που αγαπώ περισσότερο από όλους τους Αγαπιανούς, να αναφέρω τον Ανδρέα Λ.

Ανώνυμος είπε...

Τον περασμένο Αύγουστο, σε μια οικογενειακή πρωινή βόλτα, επισκεφτήκαμε την Αετοφωλιά και το καινούριο μουσείο.
Ενθουσιαστήκαμε με το όμορφο και κατακάθαρο χωριό αλλά και με το μικρό αλλά "ιδιαίτερο" μουσείο Αγγειοπλαστικής.
Μέσα στο παλιό σπίτι που το στεγάζει και με την εξαιρετική ξενάγηση από την ευγενέστατη ξεναγό του μουσείου, ταξιδέψαμε σε άλλες εποχές. Τα τέσσερα παιδιά μας 6-8-10 και 13 ετών ενθουσιάστηκαν και έμαθαν πολλά για το πως ζούσαν οι άνθρωποι στην Τήνο, πως μαγείρευαν, πως αποθήκευαν τα τρόφιμά τους, πως έπλαθαν τα αγγεία τους, πως έφτιαχναν το μέλι τους κλπ.. Ο περιστερώνας στον όροφο του Μουσείου ήταν η έκπληξη.
Στη συνέχεια περπατώντας στο χωριό είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε τον πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου, ο οποίος, με πραγματικά πολύ κέφι, έδειξε στα παιδιά το μικρό εργαστήριο αγγειοπλαστικής, την πρώτη ύλη, το καμίνι δίπλα στην πλατεία.
Αξίζει πραγματικά να επισκεφτεί κανείς την Αετοφωλιά.
Ιδιαίτερα για τα παιδιά, ακόμα και για τις μικρές ηλικίες, το Μουσείο είναι πολύ-πολύ ενδιαφέρον.
Ένα μεγάλο μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους προσπαθούν να διασώσουν και να αναδείξουν τις παραδόσεις και τον πολιτισμό του τόπου τους!!!!
"Η φίλη από Ραφήνα"

(Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που κάνουν τέτοιες προσπάθειες δεν το κάνουν για να πάρουν εύσημα)

Ανώνυμος είπε...

Την αγάπη για το νησί μοας την έχουμε και που και που κάποιος μας δίνεοι ευκαιρία να την βγάλουμε

Ανώνυμος είπε...

συχαριτήρια στο σύλλογο του χωριού, και σε όσους συνέβαλαν στη προσπάθεια αυτή, αλλα αυτό που αναφέρθηκε και για το λιζάρδη είναι σωστό. μακάρι να υπήρχαν εστω και λίγοι σάν το λιζάρδη που να αγαπάνε έμπρακτα και όχι μόνο με λόγια το τόπο τους.

άντε με το καλό να φτιαχτεί και το λιοτρίβι στη στροφή προς κάτω κλείσμα..

Ανώνυμος είπε...

Και η Αετοφωλιά θα μπορούσε να κάνει ότι έκαναν στο Αγάπι. Συμπαθητικό χωριό, δεν έχει καταστραφεί αρχιτεκτονικά έχει ωραίους περιπάτους προς τα Πλωμάρια ή την Βρύση ή την Καλλονή ή της Κόρης τον Πύργο. Δεν έχει τους περιστεριώνες και τους νερόμυλους του Αγαπιού αλλά έχει πολά άλλα.