Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Μια βροχή μας σώζει


Με τον Γενικό Δείκτη κάτω από τα 1453 και το επιτόκιο των Ελληνικών 10ετών ομολόγων πάνω από 8 ποσοστιαίες μονάδες από τα αντίστοιχα Γερμανικά, και με ανακοινωμένη την θέση της «Ευρώπης» (λέγε με Γερμανία) να ακολουθήσει περιοριστική πολιτική μείωσης ελλειμμάτων, τα πράγματα για την Ελλάδα δεν είναι ρόδινα.

Οδηγούμαστε σε ύφεση. Αυτό σημαίνει αντιστροφή της όποιας οικονομικής άνεσης γνώρισε ο κόσμος που είναι σήμερα 30-40 ετών. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται, και για αυτό συνιστώ να ρωτήσετε γονείς και παππούδες να σας περιγράψουν την δεκαετία του ’50 και του ’60. Με την διαφορά ότι τότε οι προσδοκίες ήταν για κάτι καλύτερο, ενώ τώρα αυτό έχει αντιστραφεί. Και με την διαφορά ότι τότε, η Ελλάδα και το νησί είχε κάποια αυτάρκεια, ενώ τώρα η «αφθονία» είναι εισαγόμενη, και οσονούπω δυσπρόσιτη, χωρίς δυνατότητα υποκατάστασης από εγχώρια παραγωγή, αφού ο παραγωγικός ιστός της χώρας έχει μάλλον διαλυθεί τα τελευταία 30 χρόνια.

Αυτό που γίνεται τους τελευταίους μήνες είναι το εξής: Υποταχθήκαμε στην προτεραιότητα των Ευρωπαϊκών τραπεζών να προστατεύσουν τα του οίκου τους. Τα πολλά λεφτά τα χρωστούσαμε στους Γάλλους και τους Γερμανούς, αλλά αυτό που όλοι μάλλον έτρεμαν ήταν αυτά που χρωστούσαμε σε Πορτογάλους. Εάν αυτά είχαν πρόβλημα, θα παρέσυραν την Πορτογαλία και αυτή με την σειρά της την Ισπανία, και αυτή με την σειρά της την «Ευρώπη». Ό,τι και να μας λένε, η κατάσταση που είμαστε τώρα είναι ασταθής, και κάποιας μορφής στάση πληρωμών και αναδιάρθρωση είναι αναπόφευκτη, αλλά νομίζουν ότι βολεύει να το καθυστερήσουν ή να το βαφτίσουν με άλλο όνομα. Στο τέλος, το αποτέλεσμα, για εμάς θα είναι το ίδιο

Και παλαιότερα έχουμε χρεοκοπήσει. Πάνω από μία φορά. Αλλά ή ήταν σε καιρό παγκόσμιου οικονομικού προβλήματος και …πέρασε στα ψιλά, ή είχαμε κάποια γεωπολιτική αξία και μας ανέχτηκαν. Όπως λέμε, λαϊκά, «μια βροχή μας σώζει», αλλά οι «βροχές» έχουν συνήθως άλλα δυσάρεστα επακόλουθα.

Τα πράγματα δεν είναι ρόδινα, αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι το πράγμα φαινόταν από την πλασματική ευφορία του 2004 και το μούδιασμα που ακολούθησε. Λυπάμαι που η Ελληνική Κυβέρνηση που εξελέγη με τέτοια άνετη πλειοψηφία τον Οκτώβριο του 2009, βασίστηκε σε 100% ψέματα («λεφτά υπάρχουν») και εκχώρησε κάθε πρωτοβουλία κινήσεων σε ξένους, σε βάρους των Ελληνικών συμφερόντων, και σε βάρος κάθε διαπραγματευτικής δυνατότητας που θα μπορούσαμε να έχουμε. Τώρα είναι αργά.

8 σχόλια:

En' Tino είπε...

Εχεις δίκιο αμμοδύτη, όλα αυτά τα
"μέτρα..." είναι για να διασφαλιστούν οι δανειστές μας
(λέγε με Γερμανία & ΔΝΤ...) και όχι για να βγούμε από την κρίση... και ακόμη δεν είδαμε τίποτε. Ως και την ομάδα της Γερμανίας την πάνε σπρώχνοντας στον τελικό σ' αυτήν την παρωδία μπάλας...

Μια χαρά τα λές...

"Μια βροχή μας σώζει"

Γιακορ είπε...

Τη δεκαετία του 50, παραφράζοντας Παπαδιαμάντη, χωρίς να το ηξεύρωμεν ήμεθα ευτυχείς και ολιγαρκείς. Αντίθετα τώρα αντιλαμβανόμαστε ότι άνθρακες ο θησαυρός που έχουμε στα χέρια, σύμφωνα με την έκφραση του Λουκιανού. Διάψευση ελπίδων, φαντασιώσεις, καπνός χωρίς ψητό, κάρβουνα και στάχτες.

Στο έργο του Λουκιανού Φιλοψευδής ή Απιστών, ο Τυχιάδης απογοητεύεται όταν ο σοφός Αρίγνωτος συντάσσεται με εκείνους που πιστεύουν στα φαντάσματα.
“Τί τοῦτ',” ἔφην, “ὦ Ἀρίγνωτε; καὶ σὺ τοιοῦτος ἦσθα, ἡ μόνη ἐλπὶς τῆς ἀληθείας – καπνοῦ μεστὸς καὶ ἰνδαλμάτων; τὸ γοῦν τοῦ λόγου ἐκεῖνο, ἄνθρακες ἡμῖν ὁ θησαυρὸς πέφηνε.”
Στη μετάφραση του Κονδυλάκη:
Τ’ είν’ αυτά, Αρίγνωτε, είπα, και συ η μόνη ελπίς της αληθείας, είσαι γεμάτος από καπνόν και φαντάσματα; Όπως η παροιμία λέγει, άνθρακες ο θησαυρός απεδείχθης.

Όφιος... είπε...

Εξαιρετική η παράθεση του Γιακορ, στα όρια του ανατριχιαστικού...

Τώρα, νομίζω πως το πράγμα το περιέγραψε με σαφήνεια και απλότητα, ένας φίλος αγρότης το περασμένο Σαββατοκύριακο, που βρεθήκαμε στο νησί:

"Μας βάλανε να χρεωθούμε και μόλις είπαμε δεν πάει άλλο και το καταλάβανε κι΄αυτοί πως δεν έχουμε άλλα να μας πάρουν, είπανε: ελάτε τώρα να σας συγυρίσουμε (άλλο είπε, αλλά, δεν λέγεται...) και να πάρουμε ότι διαλέξουμε εμείς και όχι ότι θέλετε να μας δώσετε εσείς..."

Ανώνυμος είπε...

http://www.bloomberg.com/news/2010-06-25/life-glimmers-amid-the-ruins-of-greek-finances-commentary-by-suzy-hansen.html

http://www.businessweek.com/magazine/content/10_27/b4185061538923.htm

Ανώνυμος είπε...

Οι Έλληνες θα μάθουν τον Σοσιαλισμό με τον χειρότερο τρόπο. Στο χέρι τους είναι να βάλουν μυαλό.

Ανώνυμος είπε...

από το 2004 φαινόταν, και μετά ακολούθησε μουδιασμα, πολύ σωστό αυτό
την καλημέρα μου
@αλλενάκι

Ο νοών...νοείτω είπε...

Αγαπητέ αμμοδύτη καλησπέρα.
Θεωρώ πολύ ενδιαφέρον να καταπιανόσουνα με μία πραγματεία περί αντίστροφης πορείας αλλά και με στοχευμένη προοπτική για το αύριο.
Με αφετηρία το νησί μιας και το έχεις ζήσει τα τελευταία 30 χρόνια σε όλες του τις φάσεις.

Θα μου πεις και τι θα βγεί;
Εάν υπάρχει δυνατότητα συγκράτησης της κατρακύλας, μόνο σε τοπικό επαρχιακό επίπεδο μπορεί να εντοπιστεί.
Τα αστικά κέντρα είναι τελειωμένα.

Αυτό που περισσότερο ενδιαφέρει είναι, εάν οι ντόπιοι θέλουν και μπορούν να δουν το αύριο διαφορετικά, αποκομμένοι από τις συνήθειες και τις παθογένειες της τελευταίας 30ετίας.

Ανώνυμος είπε...

Παν και τα καλοκαιρινά/προεκλογικά έργα των δήμων. Δεν δημοπρατούνται άλλα έργα μέσω του περιφερειακού προγράμματος για τους δήμους πλην όσων κατοκυρώθηκαν μέχρι 25/6. Θα πέσει πολύ κλάμα στην επαρχία φέτος και ο χειμώνας θα έρθει σκληρός γιατί αν δεν δουλέψεις καλοκαίρι πότε θα δουλέψεις;